تعیین استراتژی بهینه واحدهای امور حقوقی و امور املاک و مستغلات مناطق یازده‌گانه شهرداری کلان‌شهر فرهنگی و مذهبی شیراز با استفاده از الگوی تلفیقی SWOT-QSPM

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری فیزیک گرایش ماده چگال ، دانشگاه یاسوج

2 رئیس اداره برنامه ریزی و توسعه سرمایه انسانی

چکیده

مناطق و سازمان‌های شهرداری شیراز همواره از حیث بهره‌گیری از روش‌های علمی به‌منظور تصمیم‌گیری درباره بقا، ادغام یا حذف واحدهای مختلف در ساختار سازمانی دچار محدودیت بوده‌اند. در مقاله حاضر، نتایج پژوهش انجام‌شده در پاسخ به سؤال شورای شهرداران کلان‌شهر فرهنگی و مذهبی شیراز، در مورد ادغام واحدهای امور حقوقی و امور املاک و مستغلات مناطق یازده‌گانه شهرداری شیراز در یکدیگر یا ابقای آن‌ها به شکل موجود مطرح شده است. هدف اصلی این مقاله مطالعه چهار استراتژی کلیدی ابقا یا ادغام کامل واحدهای مذکور و ابقا یا ادغام محدود آن‌ها در یکدیگر است؛ همچنین در پی نحوه انتخاب استراتژی بهینه از میان استراتژی‌های ممکن با استفاده از الگوی ماتریس برنامه‌ریزی استراتژیک کمی QSPM و از طرفی ارائه رویکردی علمی مبنی بر تصمیم‌گیری استراتژیک و انتخاب بهترین استراتژی از بین استراتژی‌های احصاشده است. به این منظور ابتدا برای بررسی موضوع، با روش خلاق طوفان فکری خبرگان و مصاحبه با کارکنان واحدهای مذکور داده‌ها گردآوری شده است. در گام بعدی، عوامل درونی و بیرونی به همراه استراتژی‌های مرتبط اولویت‌دار، در چهار وضعیت توسعه، تنوع، تدافع و تغییر جهت که مبتنی بر دو رویکرد کلانِ ابقا یا ادغام است، به روش تحلیل  SWOTاحصا شده است؛ سپس استراتژی جذاب به‌وسیله ماتریس برنامه‌ریزی استراتژیک کمی QSPM شناسایی شده است. نتایج پژوهش مبین ضعف واحدهای مذکور از‌نظر عوامل استراتژیک درونی، درزمینه ادغام کامل است؛ همچنین از حیث عوامل خارجی، ناگزیر از مواجهه با تهدیدها است. درنهایت با استفاده از الگوی QSPM به انتخاب استراتژی بهینه از طریق اندازه‌گیری میزان مطلوبیت پرداخته شده است که طی آن استراتژی ادغام محدود به شرح ذیل انتخاب و توصیه شده است: حفظ و ابقای ادارات کل حقوقی و املاک و مستغلات در ساختار کلان شهرداری شیراز، ضمن ادغام واحدهای امور حقوقی و امور املاک و مستغلات در یکدیگر در برخی از مناطق یازده‌گانه شهرداری با توجه به نوع و حجم فعالیت‌های آن‌ها.

کلیدواژه‌ها


پهلوانیان، حسین (1385)، تجربه‌ای موفق از کاربرد مدیریت راهبردی، یزد: انتشارات نیکو روش.
حکمت نیا، حسن (1390)، «نقش برنامه‌ریزی حمل‌ونقل بر اصلاح بافت کالبدی منطقه 8 تهران با استفاده از الگوی تحلیل «SWOT، مجله مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، سال سوم، شماره 10.
دیوید، فردآر (1386)، مدیریت استراتژیک، چ۱۰، ترجمۀ پارسائیان، علی و اعرابی، سید محمد، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
رهنما، محمدرحیم (1390)، «تحلیل مدیریت استراتژیک در کلان‌شهر شیراز با استفاده از مدل SWOT»، نشریه علمی‌پژوهشی جغرافیا و برنامه‌ریزی، شماره 42.
رهنمایی، محمدتقی و دیگران (1390)، «ارزیابی قابلیت‌های توسعه شهری مراغه با استفاده از مدل ترکیبی ANP-SWOT»، مجله جغرافیا و توسعه، شماره 24.
طبیبی، مسعود و دیگران (1386)، «برنامه‌ریزی راهبردی توسعه سامانه‌های حمل‌ونقل هوشمند جاده‌ای کشور»، فصلنامه پژوهشنامه حمل‌ونقل، شماره 4.
علی احمدی، علیرضا و دیگران (1383)، برنامه‌ریزی استراتژیک فناوری اطلاعات و ارتباطات، تهران: انتشارات تولید دانش.
غفاریان، وفا و کیانی، غلامرضا (1380)، استراتژی اثربخش، تهران: نشر فردا.
فرهودی، رحمت‌اله و دیگران (1388)، «ارزیابی استراتژیک الگوی توسعه شهرهای نفت‌خیز با تأکید بر ابعاد اقتصادی (مطالعه موردی: شهر دو گنبدان)» نشریه جغرافیا و برنامه‌ریزی، دانشگاه تبریز، شماره 29.
قدمی، مصطفی و دیگران (1390)، «تعیین استراتژی متکی بر صنعت استخراج نفت با استفاده از روش SWOT  آنالیز IEA و ماتریس QSPM موردمطالعه شهر دو گنبدان»، مجله علمی‌پژوهشی آمایش فضا، شماره 3.
مختاری ملک‌آبادی، رضا و دیگران (1394)، «تعیین راهبردهای توسعه شهری پایدار در شهرهای استخراجی (نمونه شهر استخراجی عسلویه)» مجله آمایش جغرافیایی دانشگاه گلستان، شماره 15.
هانگر، دیوید جِی و ویلن، توماس آل (1994)، مبانی مدیریت استراتژیک، چ۳، ترجمه: اعرابی، سید محمد و ایزدی، داود، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، 1386.
وقفی، سید حسام و دیگران (1396)، «الگوی تلفیقی  SWOT-QSPMو کاربرد آن در تعیین استراتژی‌های بهینه شهرداری‌ها (مطالعه موردی: اداره حسابرسی عملکرد شهرداری مشهد)»، فصلنامه مهندسی تصمیم، شماره 6.
ب. انگلیسی
Agarwal, R. Grass, W. and Pahl, J. (2012), Meta-Swot: introducing a new strategic planning tool, Journal of Business Strategy, Vol. 33, Issue. 2, pp. 12-21.
Carlsen, J. and Andersson, T. (2011), Strategic SWOT analysis of public and private organization, International Journal of Event and Festival Management, Vol. 2, Issue. 1, pp. 83-97.
David, F. R. (1986). The Strategic Planning Matrix-a Quantitative Approach. Long Range Planning, 19(5), 102 -107.
Dincer, O. (2004) Strategy Management and Organization Policy. Istanbul: Beta Publication.
Hill, T., Westbrook, R. (1997), SWOT analysis: It is not time for a product recall. Lang Range Planning, 30, 46-52.
 Houben, G. Lenie, K., Vanhoof, K. (1999), A Knowledge-based SWOT analysis System as an instrument for strategic planning in small and medium sized enterprises. Decision Support Systems, 26, 125-135.
Jackson, S. E. Joshi, A. & Erhardt, N. L. (2003). Recent Research on Team and Organizational Diversity: SWOT Analysis and Implications. Journal of Management, 29(6), 801-830.
Kangas, J, Kurtila, M, Kajanus, M., Kangas, A. (2003), Evaluation management strategies of a forestland estate-the S-O-S approach. Journal of Environmental Management, 69, 349-358.
Kotler, P. (1988), Marketing Management: Analysis, planning, implementation and control. New Jersy: Prentice-Hall.
Ulgen, H., Mirze, S. K. (2004), Strategic Management. Istanbul: Literatur Publication.