نقش شورای اسلامی شهر در توسعه سیاسی (نمونه موردی شورای اسلامی شهر شیراز در سالهای 1387 -1378)

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه شیراز

2 عضو شورای اسلامی شهر شیراز

3 کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس تهران

4 کارشناس شورای اسلامی شهر شیراز

5 دانشیار دانشگاه تربیت مدرس تهران

چکیده

این مقاله، به بررسی نقش شورای اسلامی شهر شیراز در توسعه سیاسی پرداخته و در پی یافتن پاسخ به این پرسش است؛ یافته های پژوهش حاکی از آن است که :اولاً افزایش آگاهی عمومی، به دلیل شناخت کامل نسبت به نهاد شورایی، شرکت در انتخابات شورایی و مقبولیت نهاد شورایی برای حل مشکلات باعث افزایش اعتماد مردم به نهادهای اجتماعی – احقاق حقوق توده­ ها، ترویج فرهنگ پاسخ­گویی و ترویج فرهنگ استقلال باعث توسعه سیاسی در شهر شیراز شده است. دوماً کاهش اقتدار شهردار به دلیل محدود بودن اختیارات و غلبه مسائل سیاسی و سلیقه ای بر سایر جنبه تخصصی و غیر تخصصی شدن امور تاثیر منفی در توسعه سیاسی گذاشته است. نتایج این پژوهش برای دستگاه­های سیاسی، فرهنگی و رسانه ها قابل استفاده است.

کلیدواژه‌ها


قالیباف، محمدباقر. (1386). حکومت های محلی یا استراتژی توزیع فضایی قدرت سیاسی در ایران. تهران: انتشارات امیر کبیر.
سیف الدینی، فرانک. (1380). شوراهای شهر در ایران: مشربی نو در بررسی مشارکت شهروندان. مطالعه موردی از شورای شهر شیراز.
ازکیا، مصطفی؛ایمانی جاجرمی، حسین. (1384). بررسی جامعه شناختی عوامل کارایی شوراهای اسلامی شهر. نامه علوم اجتماعی. شماره 26.
کشاورزی، حشمت. (1388). ارزش­یابی نقش شورای اسلامی شهری در نظام اجرایی کشور (مطالعه موردی شورای اسلامی شهر شیراز). پایان ­نامه کارشناسی­ ارشد. دانشگاه تربیت مدرس.
طاهری، ابوالقاسم. (1375).حکومت­های محلی وعدم تمرکز. چاپ سوم، تهران: نشر قومس.
علوی تبار، علیرضا. (1378). تدوین الگوی مشارکت شهروندان در امور شهرها. تهران: انتشارات سازمان شهرداری­ های کشور.
امامی، کاووس. (1378). پژوهش در علوم سیاسی، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق.