خوارزمی، الف؛ خنده‌رو، ن؛ فرهمندی علمداری، ن و توانا، الف (1393). ارزیابی تصویر شهر مشهد بر اساس ابعاد معماری، فرهنگی، اجتماعی و حمل‌ونقل. ششمین کنفرانس ملی برنامه‌ریزی و مدیریت شهری با تأکید بر مؤلفه‌های شهر اسلامی، مشهد: شورای اسلامی شهر، دسترسی در آدرس http:// civilica.com.
شفقی، الف (1391). میزگرد برندینگ شهری. مرکز مطالعه و برنامه‌ریزی شهر تهران، دسترسی در آدرس http//rpc.tehran.ir.
قلی‌پور، الف؛ ایوبی‌اردکانی، م و پیدایش، الف (1390). بررسی عوامل مؤثر در شکل‌گیری تصویر شهر در راستای برندسازی مؤثر شهری. نشریه‌ی هنرهای زیبا، معماری و شهرسازی، شماره‌ی 45، ص 46-37.
مظفری، گ (1391). برندسازی و دیپلماسی شهری. تهران، نشست تخصصی برندسازی شهری، دسترسی در آدرس
http://rpc.tehran.ir.
منوریان، ع؛ ابوئی‌اردکان، م؛ پورموسوی، م و رحیمیان، الف (1392). مدل فرآیندی برندسازی شهری برای کلان‌شهرهای ایران. مجله‌ی چشم‌انداز مدیریت دولتی، شماره‌ی 13.
Braun, E. Kavaratzis M. and Zenker, M. (2013). My City-my Brand: the Different Roles of Residents in Place Branding. Journal of Place Management and Development, 6 (1), pp. 18-28.
Cozmiuc, C. (2011). City Branding- Just a Compilation of Marketable Assets?, Economy Transdisciplinarity Cognition, 1, pp. 428-436.
Dacline, J. A. (2010). Shared Vision on City Branding in Europe, Retrieved from http://.eurocities.eu. Accessed 22 june 2015].
Merrilees, B. Miller, D. and Herington, C. (2012). Multiple Stakeholders and Multiple City Brand Meanings. Eurupan Journal of Marketing, 46 (7-8), pp. 1032-1047.
Qian, M. (2010). A Study of Success Factors in City Branding: The ISE conceptual Model, Journal of Chinese marketing. 3 (1), pp. 58-66.
)