برآورد مکانی انتشار آلاینده‌های زیست‌محیطی ناشی از ترافیک در سطح کلان (مطالعه موردی: شهر شیراز)

نوع مقاله : علمی- ترویجی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی تهران

2 دکتری عمران، گرایش برنامه ریزی حمل و نقل و ترافیک، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

3 دکترای فناوری اطلاعات، عضو هیئت‌علمی تمام‌وقت دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان

چکیده

امروزه وسایل متحرک، اصلی‌ترین منابع انتشار گازهای آلاینده محسوب می‌شوند. به‌طورمعمول تحقیقات مرتبط با انتشار آلاینده‌های زیست‌محیطی بر تغییرات عددی انتشار متمرکز شده‌اند و مطالعات کمتری روی ویژگی‌های فضایی و زمانی انتشار آلاینده‌ها در شبکه شهری انجام شده است. این مقاله با هدف بررسی چگونگی توزیع فضایی انتشار آلاینده‌های ترافیکی تدوین شده است و برای مطالعه موردی این پژوهش، شهر شیراز در ساعت اوج تجزیه‌وتحلیل شده است. در این مقاله آلاینده‌های مونوکسید کربن، دی‌اکسید کربن، هیدروکربن، اکسیدهای نیتروژن و ذرات معلق به‌عنوان آلاینده‌های هدف در نظر گرفته شده است. با بهره‌گیری از مدل سرعت متوسط برای انتشار آلاینده‌ها و مدل تخصیص تعادلی برای شبیه‌سازی در سطح کلان، چگونگی توزیع انتشار آلاینده‌های منابع متحرک برای شهر شیراز به‌صورت مکانی برآورد شده است. نتایج نشان می‌دهد محدوده‌های مختلف شهر شیراز آلاینده‌های متفاوتی را انتشار می‌دهند. این تغییرات می‌تواند ناشی از نوع وسایل نقلیه درحرکت در این محدوده‌ها باشد. در پژوهش‌های آتی چگونگی پراکنش این آلاینده‌ها در شهر شیراز را می‌توان ارزیابی کرد.

کلیدواژه‌ها


الف. فارسی
ترازنامه انرژی سال 1394، (1396).
خشایی‌پور، م و دیگران (1392)، تدوین جدول ضرایب انتشار آلایندگی (خودروهای سواری شخصی بنزین سوز ساخت داخل در شهر تهران).
صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور، پژوهشکده محیط‌زیست دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی‌درمانی تهران (1392)، مرور ساختاریافتۀ مطالعات انجام‌شده در ایران در خصوص آلودگی هوا. قابل بازیابی به نشانی www.insf.org.
عقیدی خیرآبادی، س (1397)، تحلیل‌های زیست‌محیطی مرتبط با مدهای حمل‌ونقل و اقدامات مدیریت ترافیک(No. TTRC_13-2-8_97-09_1) ، مرکز تحقیقات حمل‌ونقل و ترافیک دانشگاه شیراز.
قنبری فرد، رضیه (1394)، مدل‌سازی تأثیرات جریان­های ترافیکی بر آلودگی هوای شهر شیراز،  فصل­نامه علمی پژوهشی علوم محیطی، دوره 15 شماره 1.
ب. انگلیسی
Barlow, T. J., & Boulter, P. G. (2009). Emission factors 2009: Report 2- a review of the average speed approach for estimating hot exhaust emissions. (p. 72). Department of Transport.cleaner fuels and vehicles 4 Chris Parkin.
Bellés, B. B., Agostini, A., Carrese, S., Lelli, M., Negrenti, E., & Parenti, A. (2006, May 18). TEE 2005: an advanced software tool for the modelling of direct impacts of transport system. 1, 713–721. https://doi.org/10.2495/AIR06071
Mario Keller, Matzer, C., Wüthrich, P., Notter, B., & Hausberger, S. (2017). HBEFA Version 3.3. Retrieved from MKC Consulting GmbH, Distelweg website: http://www.hbefa.net
Marsden, G., & Bell, M. C. (2001). Road Traffic Pollution Monitoring and Modelling Tools and the UK National Air Quality Strategy. Local Environment, 6(2), 181–197. https://doi.org/10.1080/13549830120052818
North, R., & Hu, S. (2012). A Decision Support System for Reducing CO2 and Black Carbon Emissions by Adaptive Traffic Management. Retrieved from www.carbotraf.eu
Smit, R., Smokers, R., & Rabé, E. (2007). A new modelling approach for road traffic emissions: VERSIT+. Transportation Research Part D: Transport and Environment, 12(6), 414–422. https://doi.org/10.1016/j.trd.2007.05.001
UK National Atmospheric Emissions Inventory. (n.d.). Retrieved from 1397 website: http://naei.beis.gov.uk/