ORIGINAL_ARTICLE
تبیین عوامل مؤثر در برند سازی شهری (نمونه پژوهی: شهر شیراز)
امروزه ایجاد و حفظ برند شهری یکی از نکات اساسی مدنظر مدیران شهری است و موضوعی است که موفقیت در آن میتواند ضمن زنده نگهداشتن شهرها، رفاه، رونق و سعادت ساکنان را به ارمغان آورد. اولین قدم در مسیر ایجاد برند شهری، شناسایی عوامل تأثیرگذار و نقشآفرین در ایجاد برند شهری هر مکان است. ازاینرو هدف از این پژوهش بررسی عوامل کلیدی مؤثر در ایجاد برند شهری شیراز است. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادههای پژوهش از تکنیکهای آماری مدلسازی معادلات ساختاری، شامل آمیزهای از نمودار مسیر و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شده است. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که مدل ایجاد برند شهر شیراز به ترتیب رتبه و اولویت شامل این متغیرها است: میراث فرهنگی، تاریخی و مذهبی، جاذبههای گردشگری، زیرساختهای حملونقل و ارتباطات، دامنهی خدمات، محیطزیست، مراکز آموزشی معتبر، جایگاه بینالمللی، فرهنگ شهری، مسائل اجتماعی و اولویت آخر فرصتهای کسبوکار است.
https://journal.shiraz.ir/article_80037_c7c2218581e621d2f4e59e8ae555ce00.pdf
2017-11-22
1
14
ارزش برندسازی شهری
بازاریابی شهری
برند شهری
هویت شهری
انوشیروان
بافندکار
abafand2000@yahoo.com
1
کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات فارس
AUTHOR
فضل الله
کاظمی
2
کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
AUTHOR
خوارزمی، الف؛ خندهرو، ن؛ فرهمندی علمداری، ن و توانا، الف (1393). ارزیابی تصویر شهر مشهد بر اساس ابعاد معماری، فرهنگی، اجتماعی و حملونقل. ششمین کنفرانس ملی برنامهریزی و مدیریت شهری با تأکید بر مؤلفههای شهر اسلامی، مشهد: شورای اسلامی شهر، دسترسی در آدرس http:// civilica.com.
1
شفقی، الف (1391). میزگرد برندینگ شهری. مرکز مطالعه و برنامهریزی شهر تهران، دسترسی در آدرس http//rpc.tehran.ir.
2
قلیپور، الف؛ ایوبیاردکانی، م و پیدایش، الف (1390). بررسی عوامل مؤثر در شکلگیری تصویر شهر در راستای برندسازی مؤثر شهری. نشریهی هنرهای زیبا، معماری و شهرسازی، شمارهی 45، ص 46-37.
3
مظفری، گ (1391). برندسازی و دیپلماسی شهری. تهران، نشست تخصصی برندسازی شهری، دسترسی در آدرس http://rpc.tehran.ir.
4
منوریان، ع؛ ابوئیاردکان، م؛ پورموسوی، م و رحیمیان، الف (1392). مدل فرآیندی برندسازی شهری برای کلانشهرهای ایران. مجلهی چشمانداز مدیریت دولتی، شمارهی 13.
5
6
Braun, E. (2008). City Marketing: Towards an Integrated Approach. Doctoral Thesis at the Erasmus University Rotterdam. Erasmus Research Institute of Management (ERIM), Retrieved from http://hdl.handle.net.
7
Braun, E. Kavaratzis M. and Zenker, M. (2013). My City-my Brand: the Different Roles of Residents in Place Branding. Journal of Place Management and Development, 6 (1), pp. 18-28.
8
Cozmiuc, C. (2011). City Branding- Just a Compilation of Marketable Assets?, Economy Transdisciplinarity Cognition, 1, pp. 428-436.
9
Dacline, J. A. (2010). Shared Vision on City Branding in Europe, Retrieved from http://.eurocities.eu. Accessed 22 june 2015].
10
Merrilees, B. Miller, D. and Herington, C. (2012). Multiple Stakeholders and Multiple City Brand Meanings. Eurupan Journal of Marketing, 46 (7-8), pp. 1032-1047.
11
Qian, M. (2010). A Study of Success Factors in City Branding: The ISE conceptual Model, Journal of Chinese marketing. 3 (1), pp. 58-66.
12
ORIGINAL_ARTICLE
طراحی توسعه شهری شهر شیراز بر اساس شاخص های برنامه راهبردی
برنامههای موجود شهری که در قالب طرحهای جامع و تفصیلی مطرح هستند، چون بیشتر کالبدی، ایستا و سنتی بوده و در تدوین آنها ابعاد اجتماعی، اقتصادی و مدیریتی لحاظ نشده است، پاسخگوی نیازهای فعلی شهر نیستند و میزان تحقق اهداف پیشبینیشده در آنها بسیار ناچیز است؛ لذا گذار از الگوی برنامههای جامع شهری به سمت برنامهریزی راهبردی با توجه به خاصیت ترکیبی، انعطافپذیر بودن و پویایی آن در جهت حل مسائل و مشکلات و سازگاری با تحولات آینده، ضروری به نظر میرسد. هدف از تحقیق حاضر آن است تا با روش توصیفی تحلیلی به ریشهیابی مشکلات و نارساییهای طرحهای توسعهی شهری شیراز بپردازد و از طریق برنامهریزی راهبردی و با استفاده از مدل سوات[1]، مسائل و مشکلات، نقاط ضعف و قوت و فرصتها و تهدیدهایی که شهر شیراز با آن مواجه است، شناسایی شود؛ در نتیجه راهحلی مناسب بهمنظور برطرف نمودن مشکلات و بهرهگیری از فرصتها ارائه شود. نتایج نشان میدهد که الگوی برنامهریزی راهبردی میتواند بهعنوان چارچوب مفهومی مناسب و ابزاری کارآمد به کار آید که در تمام مراحل برنامهریزی، توانِ سنجش وضعیت حال و آینده و توانِ تعیین جهتگیری و چشمانداز توسعهی شهر را دارد. [1]. SWOT.
https://journal.shiraz.ir/article_80078_8e12cf02d741653ff52b69c7c07052cd.pdf
2017-11-22
15
30
برنامهریزی راهبردی
مدل سوات
طرح توسعهی شهری
شیراز
محسن
باقری
bagheri.14@yahoo.com
1
کارشناسی ارشد عمران (گرایش آب)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
AUTHOR
موسی
حسن زاده
2
کارشناسی برق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
AUTHOR
محمد علی
خالقی
3
دانشجوی کارشناسی ارشد عمران(گرایش مهندسی و مدیریت منابع آب)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
AUTHOR
رهنمایی، محمدتقی و شاهحسینی (1387).فرایند برنامهریزی شهری در ایران. انتشارات سمت، تهران، چاپ سوم.
1
علیاحمدی، علیرضا (1383). مجموعه مقالات مدیریت استراتژیک. انتشارات تولید دانش.
2
فردار، دیوید (1379). مدیریت استراتژیکی. ترجمهی پارسائیان و سید محمد اعرابی، تهران، دفتر پژوهشهای فرهنگی، چاپ اول.
3
گلکار، کورش (1384). مناسبسازی تکنیک تحلیلی سوات برای کاربرد در طراحی شهری. دوفصلنامهی صفه، شمارهی 41، تهران.
4
مهندسین مشاور شارمند (1383). شیوههایتحققطرحهایتوسعهشهریدرایران. جلد اول، سازمان شهرداریهای کشور، چاپ دوم.
5
مرادی مسیحی، واراز (1381). برنامهریزی استراتژیک در کلانشهرها. انتشارات پردازش و برنامهریزی شهری، تهران، چاپ اول.
6
Ashrafi, U (2009) CDS,an newapproach in urban planning in a analyticalapproach, Quarterly of urban management,No 23, 7.
7
Allmendinger. Philip, (2001),planning in postmodern Times, London andNewYork..
8
Mouritzen, P.E. and Svara. J.A. (2002), Leadership at apex, Politicians andadministrators in Western LocalGovernments, Pittsburgh, PA: University of Pittsburgh Press.
9
ORIGINAL_ARTICLE
آسیب شناسی بکارگیری روش قراردادی BOT در پروژه های شهر تهران
شهرداری تهران بهمنظور جذب منابع مالی و استفاده از تجربههای فنی و مدیریتی بخش خصوصی، سعی در رشد سرمایهگذاری شهری و مهمتر از آن، افزایش مشارکت و همدلی شهروندان برای گسترش توسعهی شهری دارد. روش BOT (ساخت- بهرهبرداری- انتقال) و مشتقات آن، ازجمله روشهایی است که مشارکت بخش خصوصی را در توسعهی زیربنایی کشور افزایش میدهد. در این پژوهش بعد از معرفی قرارداد BOT و ویژگیهای آن، فصول و مواد قرارداد موجود در شهرداری تهران بررسی قرار شد؛ سپس روند انجام یک پروژهی BOT در شهرداری از ابتدای تعریف پروژه تا زمان انتقال به شهرداری بررسی شد و با قرارداد BOT اصلی (نشریهی 469 معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رئیسجمهور) مقایسه شد و در هر مرحله ایرادها شناسایی و معرفی شد. بر اساس این بررسیها پرسشنامهای با سؤالات باز درزمینهی آسیبشناسی پروژههای انجامشده تهیه شد و در اختیار پرسششوندگان قرار گرفت. جامعهی آماری شامل سه گروه است: بخش خصوصی سرمایهگذار در پروژههای شهری انجامشده به روش BOT در تهران، مهندسان مشاور مرتبط با این پروژهها و مدیریت شهری. مهمترین مشکلات شناساییشده نیز عبارتاند از: فرآیند طولانی عقد قرارداد، نبود تخمین صحیح و امکانسنجی کامل، یکطرفه بودن متن قرارداد، دخالتهای شهرداریهای مناطق. در انتها برای بهبود بهکارگیری قرارداد BOT در پروژههای شهر تهران، پیشنهادهایی شده است.
https://journal.shiraz.ir/article_80278_fc1c53253e832b4015e8aa9c0b028acd.pdf
2017-11-22
31
55
BOT
آسیبشناسی
پروژههای شهری
سید مجتبی
حسینعلی پور
mustapha.sajadian@gmail.com
1
استادیار و عضو هیئتعلمی دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
اقبال
شاکری
2
استادیار و عضو هیئتعلمی دانشگاه امیرکبیر
AUTHOR
مصطفی
سجادیان
3
کارشناس ارشد مدیریت پروژه و ساخت
LEAD_AUTHOR
رسولیمنش، سید مصطفی (۱۳۸۷). تأمین مالی پروژههای شهری با استفاده از روش B.O.T. اولین همایش مالیه شهرداری، مشکلات و راهکارها، تهران، مرکز مطالعات تکنولوژی دانشگاه صنعتی شریف.
1
سبط، محمدحسن؛ شایق، سهیل (1385). BOT و کاربرد آن در قراردادهای زیربنایی ایران. تهران، چاپ اول، انتشارات دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلیتکنیک تهران).
2
شیروی، عبدالحسین (1380). پروژههای ساخت، بهرهبرداری و انتقال. نامهی مفید، دورهی 7 شمارهی 26 ص 31-50.
3
صادقی، محسن (1385) بررسی قراردادهای بینالمللی ساخت، بهرهبرداری و واگذاری (BOT) و جایگاه آن در نظام حقوقی ایران. پژوهشنامهی بازرگانی، دورهی 10 شمارهی 38 ص 121-156.
4
صادقی، سید کمال؛ محمدزاده، پرویز و صبحخیز زنوزی، شلاله (1394). عوامل مؤثر بر مشارکت بخش خصوصی بهعنوان رهیافتی در تأمین منابع پایدار مالی پروژههای شهرداری. فصلنامهی علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری، سال سوم، شمارهی یازدهم، ص 153-167.
5
صارمیزاده، محمد فاضل (1392). مجموعه کامل قوانین و مقررات مرتبط با شهرداری. شهرداری منطقهی 8 شیراز.
6
عبدلی، قهرمان؛ قوامی، سید حسن (1391). انطباق نظریه بازیها در عقد مشارکت مدنی. دوفصلنامهی علمی تخصصی مطالعات اقتصاد اسلامی، سال چهارم، شمارهی دوم، بهار و تابستان،
7
ص 165– 183.
8
گزارش عملکرد سال 1386. معاونت مالی و اداری، مدیریت طرح و برنامه، سازمان سرمایهگذاری و مشارکتهای مردمی شهر تهران، تیرماه 1387.
9
گزارش عملکرد سال 1387. معاونت مالی و اداری، مدیریت طرح و برنامهوبودجه، سازمان سرمایهگذاری
10
و مشارکتهای مردمی شهر تهران، فروردینماه 1388.
11
گزارش عملکرد سال 1388. معاونت مالی و اداری، مدیریت طرح و برنامه، سازمان سرمایهگذاری و مشارکتهای مردمی شهر تهران، فروردینماه 1389.
12
ماهنامهی شهرداریها، شمارهی 105، سال دوازدهم اسفندماه 1390. تهران، انتشارات سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور.
13
منصور، جهانگیر (1390). قانون مدنی: جلد اول- جلد دوم- جلد سوم با آخرین اصلاحات و الحاقات و توضیحات و معانی لغات و اصطلاحات همراه با قانون مسئولیت مدنی. نشر دیدار، تهران.
14
نشریهی شمارهی 469 (1387). موافقتنامه ساخت- بهرهبرداری- واگذاری، Build-Operate-Transfer (BOT). معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رئیسجمهور، معاونت نظارت راهبردی، دفتر نظام فنی اجرایی.
15
یاری، حمید (1390). مروری بر روشهای تأمین مالی و سرمایهگذاری در پروژههای شهرداری. چاپ اول، تهران، انتشارات سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور.
16
http://fa.investinbnd.ir/?page_id=124
17
http://www.hemayatonline.ir/TextVersionDetail/4407
18
http://invest.tehran.ir/Default.aspx?tabid=65
19
http://invest.tehran.ir/Default.aspx?tabid=102
20
ORIGINAL_ARTICLE
بومیسازی شاخصهای کیفیت زندگی در کلانشهرهای ایران (نمونهپژوهی: کلانشهر مشهد)
هدف اصلی این پژوهش بررسی شاخصهای مرتبط با کیفیت زندگی از دید نفعبرندگان شهری (شهروندان، متولیان و متخصصان شهری) در شهرهای ایران است و در این راستا از روش اسنادی کتابخانهای استفاده شده است. در این پژوهش با بررسی مطالعات و تجربیات جهانی و داخلی درزمینهی کیفیت زندگی و همچنین با پرسشهای باز از ساکنان کلانشهرها (مشهد)، شاخصهای مختلف و متعددِ ناشی از تجربیات متفاوت مکانی و زمانی استخراج شدهاند؛ سپس متخصصان شهری و برخی صاحبنظران ازلحاظ اهمیت این شاخصها را بررسی کردهاند. درواقع سعی شده است تا با بررسی شاخصها و دستهبندیهای رایج مفهوم کیفیت زندگی، شاخصها و دستهبندیهایی متناسب با شرایط سیاسی و مدیریتی نظام مدیریت شهری ایران و بخصوص کلانشهرها بومیسازی شود؛ به این امید که در مراحل بعدی با استفاده از شاخصهای بومی، بتوان به پایش و اندازهگیری کیفیت زندگی شهروندان ایرانی پرداخت. نتایج: در این پژوهش 5 بعد، 6 معیار، 16 زیر معیار و 30 شاخص در مورد کیفیت عینی زندگی و 5 بعد، 9 معیار، 15 زیر معیار و 17 شاخص استخراج شد.
https://journal.shiraz.ir/article_80284_153fd049fa364116a228d07902922365.pdf
2017-11-22
56
81
بومیسازی
شاخص
کیفیت زندگی
کلانشهر
محمد علی
خانی زاده
ma1985kha@gmail.com
1
کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری، دانشگاه بینالمللی امام رضا
AUTHOR
مرضیه
تیموری
2
کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری، دانشگاه بینالمللی امام رضا
AUTHOR
ربانی خوارسگانی، علی و کیانپور، مسعود (1386). مدلپیشنهادیبرایکیفیتزندگی،مطالعه موردیشهراصفهان. مجلهی دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی، سال 15، شمارهی 59 – 58.
1
وظیفه دوست، حسین و امینی، مهدی (1388). بررسی میزان اهمیت شاخصهای کیفیت زندگی شهری تهران؛ از دیدگاه مدیران و متخصصین مدیریت شهری. فصلنامهی مطالعات مدیریت شهری، سال اول، پیششمارهی سوم.
2
قالیباف، محمدباقر و همکاران (1390). ارزیابی کیفیت زندگی شهری (مطالعهی موردی: محلهی یافتآباد). فصلنامهی انجمن جغرافیای ایران، 9(31)، 33-53.
3
قاسمی، اکرم و نوری، زهرا (1395). ارزیابیکیفیتزندگیدرشهرهایجدیدبااستفادهازسنجشکیفیتذهنی (مطالعهی موردی شهر جدید هشتگرد). نشریهی پژوهش و برنامهریزی شهری، سال هفتم، شمارهی بیست و پنجم، صص 172-159.
4
قانعی، محبوبه؛ اسماعیلپور، نجما و سرائی، محمدحسین (1396). سنجشکیفیتزندگیدرمحلاتشهریدرراستایارتقاءکیفیتزندگی (مطالعه موردی قلعه شهر بافق). نشریهی پژوهش و برنامهریزی شهری، سال هشتم، شمارهی بیست و هشتم، صص 44-21.
5
کریمی، مهدی. (1390). ادبیات نظری کیفیت زندگی. بازیابیشده در 20 آبان 1393، از http://www.mehdikarimi56.blogfa.com/post-2.aspx.
6
شفیعا، محمدعلی و شفیعا، سعید (1391). بررسی توسعه پایدار اجتماعی و سرمایه اجتماعی (نمونه: ساکنان محله غیررسمی شمیران نو). مجلهی جامعهشناسی کاربردی، شمارهی دوم، 139-164.
7
رضوانی، محمدرضا؛ متکان، علیاکبر؛ منصوریان، حسین و ستاری، محمدحسین (1388). توسعه و سنجش شاخصهای کیفیت زندگی شهری، نمونه موردی: شهر نورآباد استان لرستان. مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، 1(2)، 87-100.
8
Royuela V, Surinach J. (2004), Constituents of quality of life and urban size, Social Indicators Research 74 (3): 549-572.
9
Schmit, R. (2002), “Considering social capital in quality of life assessment: concept and measurement”. Social Indicators Research. 58, pp 403-428.
10
Pal, A. K. and Kumar, U. C. (2005), “Quality of life concept for the evaluation of societal development of rural community in west Bangal, India”. Rural Development. No. 2.
11
Allen, John, Voget, Rebecca and Cordes, Sam, (2002), Quallity of Life in Rural Neebraska: Trends and Changes, Institute of agriculture and natural resoures.
12
Roback, J. (1982), Wages, rents and the quality of life, Journal of Political Economy, 90 (6): 1257-1278.
13
Meyre, Dowell(1987). Community-Relevant Measurement of Quality of Life A Focus on Local Trends, University of Texas at Austin, Urban Affairs Quarterly, Vol. 23 No. I, September 1987 108-125 copyright 1987 Sage Publications, Inc.
14
Harpham, Trudy & et al(2001), Healthy city projects in developing countries: The first evaluation, South Bank Univercity, London, SW8,2JZ, UK.
15
Das, D. (2008). Urban Quality of Life: A case study of Guwahati, Social Indicators Research, 88.
16
Ibrahim, M. and Chung, W. (2003). Quality of life of residents living near industrial estates in Singapore, Social Indicators Research, 61.
17
Diener, E. and Suh, E. (1997). Measuring quality of life: Economic, social and subjective indicators, Soc Indic Res, 40, 189–216.
18
Tesfazghi, E.S., Matinez, J.A., and Verplanke, J.J. (2010), “Variability of quality of life at small scales: Addis Ababa, Kirkos Sub-City”, In: Social Indicators Research, 98 (2010)1, 3-88.
19
Senlier, N., Yildiz, R., and Aktas, E.D. (2009), “A Perception Survey for the Evalution of Urban Quality of Life in Kocaeli and a Comparison of the Life Satisfaction with the European Cities”, Social Indicators Research, Volume 94(2), 213-226.
20
Foo, T.S. (2000), “Sublective assessment of urban quality of life in Singapore(1997-1998)”, Habitat International, Volume 24(1), 31-49.
21
Senlier, N., Yildiz, R., and Aktas, E.D. (2009), “A Perception Survey for the Evalution of Urban Quality of Life in Kocaeli and a Comparison of the Life Satisfaction with the European Cities”, Social Indicators Research, Volume 94(2), 213-226.
22
Teklay, Rishan (2012), “Adaptation and Dissonance in Quality of Life: Indicators for Urban Planning and Policy Making”, Enschede, the Netherlands.
23
Oktay D., Rustemli A. and Marans R., (2009) Neighbourhood satisfaction, sense of community, and attachment: Initial findings from Famagusta quality of urban life study, ITUA|Z, 6(1), 6-20.
24
Eurofound. (2004). European Foundation for the Improvement of the Living and Working Conditions, Quality of life in Europe, first European quality of life survey 2003, Dublin. Retrieved.
25
ORIGINAL_ARTICLE
برنامهی تور شهروندی و سنجشِ اثر آن بر رضایت و اعتماد شهروندان به شهرداری شیراز
شهرداری نهادی عمومی، غیردولتی و اجرایی است که عملکرد رضایتبخش آن میتواند تأثیر بسزایی در مشارکت شهروندان در امور شهری داشته باشد. پژوهش حاضر با درک این مسئله که رضایت و اعتماد به نهادهای اجرایی در ایران رو به فرسایش است، درصدد است تا به سنجش اثربخشی برنامهی تور شهروندی بر رضایتمندی و اعتماد شهروندان به شهرداری، در شهر شیراز بپردازد. روش پژوهش از نوع تجربی مقدماتی یا طرح یک گروهی پیشآزمون و پسآزمون بوده است. جامعهی آماری آن را شهروندان شهر شیراز در مناطق 11 گانهی شهرداری تشکیل میدهند. پس از جمعآوری 681 پرسشنامه از افراد نمونه، با آزمونهای آماری مناسب به تجزیهوتحلیل آنها پرداختهایم. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که اعتماد و رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری، قبل و بعد از برگزاری تور شهروندی تغییر کرده است؛ این تغییر بهگونهای است که بعد از برگزاری برنامهی تور شهروندی، میانگین اعتماد و رضایت از شهرداری بهطور معناداری افزایش یافته است؛ لذا پیشنهاد میشود ضمن برگزاری هدفمند و منظم این طرح، از سایر زمینهها نیز برای ارتباط بین شهرداری و شهروندان استفاده شود؛ زیرا هراندازه مردم بیشتر در جریان اقدامات و فعالیتهای این نهاد قرار گیرند، اعتماد آنها افزایش مییابد و بر رضایتشان نیز افزوده خواهد شد.
https://journal.shiraz.ir/article_80640_9e9b7608ef8bf82f2293473b45d5ee07.pdf
2017-11-22
83
100
رضایتمندی شهروندان
تور شهروندی
اعتماد نهادی
شهرداری شیراز
روح الله
مظفری
1
کارشناسی ارشد جمعیتشناسی دانشگاه شیراز
LEAD_AUTHOR
هاشم
مظاهری زاده
2
دانشجوی دکترای آموزش زبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحدشیراز
AUTHOR
سیده زینب
هاشمی نسب
3
دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
AUTHOR
ابراهیمی، لقمان (1389). ارزیابی کیفیت خدمات شهرداری بر اساس مدل کیفیت خدمات. پایاننامهی کارشناسی ارشد رشتهی جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان.
1
ازکیا، مصطفی و غفاری، غلامرضا (1380). بررسی رابطه بین اعتماد و مشارکت اجتماعی در نواحی روستایی شهر کاشان. فصلنامهی علوم اجتماعی، دورهی هفدهم، شمارهی 17، صص 21-3.
2
امانپور، سعید؛ صفاییپور، مسعود و عباسپور، مریم (1394). بررسی میزان رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری هندیجان. فصلنامهی جغرافیا و برنامهریزی شهری چشمانداز زاگرس، دورهی هفتم، شمارهی 23، صص 54-74.
3
انصاری، ابراهیم و تاجالدین، حمید (1393). بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر میزان مشارکت شهروندان در امور شهری (مطالعه موردی: منطقه 13 شهر اصفهان). مجلهی مطالعات جامعهشناختی شهری، سال چهارم، شمارهی دوازدهم، صص 161-178.
4
بردی آنا مرادنژاد، رحیم و حسنعلیزاده، میلاد (1395). بررسی میزان رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری شهر بابل. پژوهشهای نوین علوم جغرافیایی، معماری و شهرسازی، سال اول، شمارهی 3، صص 123-143.
5
برکپور، ناصر؛ گوهریپور، حامد و کریمی، مهدی (1389). ارزیابی عملکرد شهرداریها بر پایه سنجش میزان رضایت مردم از خدمات شهری (نمونه موردی: مناطق 1 و 11 شهر تهران). فصلنامهی مدیریت شهری، شمارهی 25، صص 203-218.
6
پوراحمد، احمد؛ مرادپور، نبی (1394). سنجش میزان رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری (مطالعه موردی: شهر کوهدشت). مجلهی برنامهریزی فضایی (جغرافیا)، شمارهی 19، صص 11-26.
7
جمال، محمدی و زنگنه، مهدی (1392). سنجش عوامل مؤثر بر میزان اعتماد شهروندان به شهرداری، موردمطالعه شهروندان شهر نیشابور. جغرافیا و برنامهریزی محیطی، مجلهی پژوهشی علوم انسانی دانشگاه اصفهان، دورهی 24، شمارهی 1، (پیاپی 49) صص 155-170.
8
حاتمینژاد، حسین؛ محمدپور، صابر و اسکندری چوبقلو، حافظ (1386). مدیریت شهری و جایگاه حقوقی شوراها و شهرداریها.مجلهی علوم جغرافیایی، شمارهی 5، 6: صص 65-89.
9
حاجیانی، ابراهیم؛ رضایی، علیاکبر و فلاحزاده، میرزا عبدالرسول (1391). اعتماد اجتماعی به مدیریت شهری و عوامل مؤثر بر آن. فصلنامهی مطالعات و تحقیقات اجتماعی، دورهی اول شمارهی 2، صص 55-90.
10
حسینزاده، علیحسین و فدائی ده چشمه (1391). بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر مشارکت شهروندان در امور شهری (مطالعه موردی: شهر شهرکرد). مطالعات جامعهشناختی شهری (مطالعات شهری)، دورهی دوم، شمارهی پنجم، صص 59-82.
11
حکمتنیا، حسن و موسوی، میرنجف (1386). سنجش میزان و عوامل مؤثر بر رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری مطالعه موردی شهر یزد. مجلهی جغرافیا و توسعه، دورهی 5، شمارهی پیاپی 9، صص 181-196.
12
حیدری، آرمان (1393). بررسی تأثیر نحوه عملکرد سازمانهای رسمی بر اعتماد نهادی شهروندان (موردمطالعه جوانان شهر یاسوج). فصلنامهی جامعهشناسی نهادهای اجتماعی، دورهی دوم، شمارهی 1، صص 77-106.
13
رجب صلاحی، حسین (1381). ساختار حکومت محلی. مدیریت شهری و شهرداری، برنامهریزی و مدیریت شهری. مسائل نظری و چالشهای تجربی، انتشارات سازمان شهرداریهای کشور، تهران.
14
رستمی، محمدحسن؛ امانپور، سعید؛ کرمی، مهران و رامنژاد، سید الله مراد (1394). سنجش رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری در حوزه خدمات شهری (مطالعه موردی: شهر دورود).مجلهی پژوهش و برنامهریزی شهری، سال ششم، شمارهی 21، صص 35-50.
15
رهنمایی، محمدتقی و آقایی، لیلا (1388). نقش شهرداریها در توسعه فضاهای ورزشی برای گذران اوقات فراغت شهروندان موردمطالعه: منطقه 8 شهرداری تهران. نشریهی علمی پژوهشی جغرافیا، دورهی جدید، سال هفتم، شمارهی 2.
16
زتومکا، پیوتر (1384). اعتماد یک نظریه جامعهشناختی. ترجمهی فاطمه گلابی، چاپ اول، تبریز: انتشارات ستوده.
17
شایان، حمید؛ تقیلو، علیاکبر و خسرو بیگی، رضا (1389). ارزیابی میزان رضایتمندی روستاییان از محیط سکونتگاهی: مطالعه موردی شهرستان کمیجان. فصلنامهی روستا و توسعه، دورهی 13، شمارهی 1؛ صص 155-179.
18
صفاییپور، مسعود؛ حسینی شه پریان، نبیالله و عباسی، زهرا (1393). سنجش میزان رضایتمندی و تمایل به مشارکت شهروندان در اجرای پروژههای زیر بنایی شهرداری (نمونه موردی شهرداری ایذه). ششمین کنفرانس ملی برنامهریزی و مدیریت شهری، با تأکید بر مؤلفههای اسلامی شهر، مشهد.
19
عباسزاده، محمد؛ علیزاده اقدم، محمدباقر و سلامی، رضا (1390). اعتماد به دستگاههای اجرایی و عوامل مؤثر بر آن.جامعهشناسی کاربردی، سال بیست و دوم، شمارهی پیاپی (41)، شمارهی اول، صص 83-106.
20
غلامزاده، خلیل و محمود شارعپور (1388). میزان اعتماد اجتماعی در میان دانشجویان دانشگاه مازندران.فصلنامهی علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، سال دهم، شمارهی 38: صص 221-243.
21
کریمیان بستانی، مریم؛ بلوچی، عثمان و جوبه، صاحبداد (1392). سنجش میزان رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری (مطالعه موردی: شهر زاهدان).چشم اندازه جغرافیایی (مطالعات انسانی)، سال هشتم، شمارهی 22، صص 117-131.
22
محمدی، جمال؛ باقری، کیوان و حیدری، سامان (1394). سنجش و بررسی میزان مشارکت شهروندان در امور شهری و عوامل مؤثر بر آن (مطالعه موردی: شهر سنندج). فصلنامهی تحلیل اجتماعی نظم و نابرابری اجتماعی، دورهی 7، شمارهی 2، صص 1-31.
23
مردعلی، محسن؛ شهسواری، محمدعلی و حسینپور، رضا (1392). شاخصها و ابزارهای سنجش رضایت شهروندان از شهرداری تهران. مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران، گزارش شمارهی 155، ص 49-1.
24
ملکی، سعید و منفرد، سجاد (1394). ارزیابی سطح رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری در حوزه خدمات شهری (نمونه موردی: شهر ایلام). مجلهی مطالعات مدیریت شهری، سال هفتم، شمارهی 22، صص 45-62.
25
منصوریان، محمدکریم و حسین قدرتی (1388). اعتماد اجتماعی و تعیینکنندههای آن: رهیافت نهاد محور یا جامعهمحور؟ مجلهی علمی و پژوهشی جامعهشناسی کاربردی، سال بیستم، صص 189-215.
26
مهدوی، شهرام؛ نجفی کانی، علیاکبر و مسبی، سمانه (1393). بررسی و تحلیل رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری و شورای شهر (نمونه موردی: شهر کاشان). فصلنامهی تحقیقات جغرافیایی، سال 29، شمارهی دوم، شمارهی پیاپی 113، صص 103-122.
27
نژادجوادیپور، مهران (1387). شناسایی و ارزیابی عوامل استراتژیک توسعهی خدمات الکترونیک شهری. پنجمین کنفرانس بینالمللی مدیریت فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICTM 2009)، تهران، بهمن 1387.
28
وثوقی، منصور و رحمانی، مصطفی (1392). بررسی راهکارهای افزایش اعتماد اجتماعی میان مدیریت شهری و شهروندان تهرانی (مطالعه موردی، مناطق 3، 7 و 19 کلانشهر تهران). فصلنامهی علمی پژوهشی برنامهریزی منطقهای، سال سوم، شمارهی 11، صص 31-42.
29
هاشمیان، مریم؛ بهروان، حسین و نوغانی، محسن (1391). عوامل مؤثر بر میزان مشارکت شهروندان در اداره امور شهر مشهد. مجلهی علوم اجتماعی دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه مشهد، سال دهم، 174 - 195.
30
هدایت، رقیه و علمی، محمود (1391). بررسی میزان رضایتمندی شهروندان از عملکرد خدمات شهری و عوامل اجتماعی اقتصادی مرتبط با آن در شهر نقده. مجلهی مطالعات جامعهشناختی، شمارهی شانزدهم، صص 27-49.
31
یحییپور، مهدی؛ هاشمی، سید مناف (1390). اصول و مبانی مدیریت خدمات شهری در شهرداری. چاپ اول، تهران: انتشارات سازمان شهرداری و دهیاریهای کشور.
32
Akgul, D. (2012). Measuring the satisfaction of citizens for the services given by the municipality: the case of Kirşehir Municipality. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 62, 555-560.
33
Castillo, J. C., Miranda, D., & Torres, P. (2011). Authoritarianism, social dominance and trust in public institutions. Informes Técnicos MIDE-UC, Santiago, (1107).
34
Cook, K. (Ed.). (2001). Trust in society. Russell Sage Foundation.New York.
35
Crepaz, M. M., Jazayeri, K. B., & Polk, J. (2017). What's Trust Got to Do with It? The Effects of In‐Group and Out‐Group Trust on Conventional and Unconventional Political Participation. Social Science Quarterly, 98(1), 261-281.
36
Deichmann, U., & Lall, S. V. (2007). Citizen feedback and delivery of urban services. World Development, 35(4), 649-662.
37
Erden, A., & Erden, H. (2009). Predicting organizational trust level of school managers and teachers at elementary schools. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 1(1), 2180-2190.
38
Gerry Veenstra (2012). Explicating Social Capital: Trust and Participation in the Civil Space, The Canadian Journal of Sociology, Cahiers canadiens de sociologie Vol. 27, No. 4, pp. 547-572.
39
Kursunoglu, A. (2009). An investigation of organizational trust level of teachers according to some variables. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 1(1), 915-920.
40
Morrone, A., Tontoranelli, N., & Ranuzzi, G. (2009). How good is trust? Measuring trust and its role for the progress of societies. OECD Statistics Working Papers, (3), 0_1.
41
Munusamy, J., & Vong, O. F. (2008). An examination of the relationship between service quality and customer satisfaction in a training organization. Unitar E-Journal, 4(2), 68-82.
42
Mzini, L. B. (2011). The Relationship between Accountability and Customer Satisfaction in Sedibeng District Municipality, South Africa. Moscow, Rusia: Public Management and Administration School of Basic Sciences.
43
Persson, T., Parker, C. F., & Widmalm, S. (2017). Social trust, impartial administration and public confidence in EU crisis management institutions. Public Administration, 95(1), 97-114.
44
Rodriguez, P. G., Burguete, J. L. V., Vaughan, R., & Edwards, J. (2009). The Transformation of Municipal Services: towards Quality in the Public Sector. Theoretical & Applied Economics, 16(2). pp. 1-14.
45
Rothstein, B., & Stolle, D. (2008). The state and social capital: An institutional theory of generalized trust. Comparative Politics, 441-459.
46
Simmel, G. (2004). The philosophy of money. Psychology Press.
47
Stoyan, A. T., Niedzwiecki, S., Morgan, J., Hartlyn, J., & Espinal, R. (2016). Trust in government institutions: The effects of performance and participation in the Dominican Republic and Haiti. International Political Science Review, 37(1), 1
48
ORIGINAL_ARTICLE
ساماندهی و اصلاح مجدد بافت مسئله دار شهری بال تاکید بر بعد اجتماعی و اقتصادی کیفیت زندگی ساکنان (نمونه پژوهی: محدوده شمالی خیابان فروغی اصفهانی)
در طول چند دههی اخیر، توسعهی بیرویهی شهرنشینی، مهاجرت، ازدیاد جمعیت و تغییر در شیوهی زندگی، دگرگونی زیادی در ساختار زندگی شهری فراهم آورد و سبب زوال کارکردهای بافت سنتی شد. در این میان از سوی سیاستگذاران و برنامهریزان، در سطوح بینالمللی و ملی، کیفیت زندگی بهعنوان راهی برای مقابله با این دگرگونیها مطرح شد. پژوهش حاضر تلاشی برای بررسی معضلات اجتماعی و اقتصادی درونِ بافت محدودهی شمالی خیابان فروغی اصفهانی است؛ سپس ارتقای کیفیت زندگی ساکنان، با ارائهی راهبردها و سیاستهای متناسب با جدول SWOT بررسی میشود. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و جمعآوری اطلاعات بهصورت میدانی و کتابخانهای اسنادی است؛ همچنین تعداد 250 پرسشنامه در بین ساکنان با توجه به پراکنش جنسی و سنی تهیهشده است. نتایج حاکی از آن است که دو عامل حس تعلق به مکان و مقدار درآمد ساکنان باعث ماندگاریشان در بافت شده است.
https://journal.shiraz.ir/article_80644_edfa564effe1937b48d7313732e2bca8.pdf
2017-11-22
101
116
ساماندهی
بافت مسئلهدار
کیفیت زندگی
حس تعلق به مکان
درآمد خانوار
حمیدرضا
معصومی نسب
hamidmaasoumi@gmail.com
1
دانشجوی کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری دانشگاه علامه طباطبایی
LEAD_AUTHOR
ابراهیمزاده، عیسی؛ آهار، حسن؛ طهماسبی، فرخ؛ منوچهری میاندوآب، ایوب و شهناز، علیاکبر (1391). تحلیل کیفیت زندگی در دو بافت قدیم و جدید شهر مراغه با بهرهگیری از مدلهای آنتروپی و الکتره (چکیده). فصلنامهی آمایش محیط، شمارهی 26، ص 1.
1
خدایی، زهرا و پورخیری، علی (1392). کیفیت محیط شهری و نقش آن در ارتقاء رضایت شهروندان، مدیریت و برنامهریزی شهری. گروه پژوهشهای فرهنگی و اجتماعی، ص 2.
2
رضوانی، محمدرضا؛ متکان، علیاکبر؛ منصوریان، حسین و ستاری، محمدحسین (1388). توسعه و سنجش شاخصهای کیفیت زندگی شهری (شهر نورآباد، لرستان). فصلنامهی مطالعات و پژوهشهای شهری، سال اول، شمارهی دوم، ص 2.
3
قالیباف، محمدباقر و روستایی، مجتبی (1390). ارزیابی کیفیت زندگی شهری محله یافت آباد تهران. فصلنامهی علمی پژوهشی انجمن جغرافیای ایران، ص 12.
4
قربانی، زینب؛ خاکپور، براتعلی و مافی، عزتالله (1392). تحلیل توزیع فضایی کیفیت زندگی در محلههای شهر چالوس (چکیده). مجلهی پژوهش و برنامهریزی شهری، سال چهارم، شمارهی سیزدهم، تابستان، ص 1.
5
معمارزاده، قدرتالله (1374). گزارش توسعه انسانی 1994، سازمان برنامهوبودجه. تهران مهندسین مشاور مازند طرح، (1378)، طرح تفضیلی شهر چالوس، ص 63.
6
مهدیزاده، جواد (1382). برنامهریزی راهبردی توسعهی شهری (تجربیات اخیر جهانی و جایگاه آن در ایران). مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران، تهران، چاپ دوم، پاییز، ص 304.
7
هال، پیتر (1381). برنامهریزی شهری و منطقهای. ترجمهی جلال تبریزی، چاپ اول، انتشارات پردازش و برنامهریزی شهری، ص 21.
8
هودسنی، هانیه (1384). بهبود ساختار فضایی محلههای شهری در چارچوب توسعهی محلهای پایدار نمونه موردی: محلهی جلفا. دانشگاه تربیت مدرس، دانشکدهی هنر، ص 5.
9
Barton, Hugh, et al, (2003), "Shaping Neighbourhoods: Agude for health Sustainability", Spon Press, London and New York.
10
Bonomi A, Patric D, Bushnell D. (2000) Validation of the united states’ version of the World Health Organization Quality of Life (WHOQOL) instrument. Journal of Clinical Epidemiology; 53: 1-12.
11
Raphael, D., Renwick, R., Brown, I., Rootman, I., (1996). Quality of life indicators and health: current status and emerging conceptions. Soc. Indicators Res. 39 (1), 65–88.
12
Smith, C., Levermore,G., (2008), Designing urban spaces and building to improve sustainability and quality of life in a warmer word, Social Indicators Research 40.
13
ORIGINAL_ARTICLE
شناسایی و اولویتبندی روشهای درآمد پایدار درشهرداری گرگان با استفاده از روش AHP
در دهههای اخیر، مدیریت شهری در ایران بهطور فزایندهای با چالشهای فراوانی روبرو بوده است که ناشی از عوامل گوناگون اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اجرایی، مالی و حقوقی متعددی است. دراینبین با توجه به آنکه نیازهای مالی برای ارائهی خدمت به شهروندان در حال تغییر است، شناسایی منابع درآمدِ متناسب با برنامههای خدماترسانی شهرداریها، لزوم توجه به جنبههای مالی را به ضرورتی اجتنابناپذیر تبدیل کرده است. پژوهش حاضر ضمن استخراج روشهای درآمد پایدار در شهرداریها و فراهم آوردن ساختار تحلیلی مناسب، با توجه به ادبیات پژوهش و مصاحبه با مدیران و کارشناسان شهرداری انجام گرفته است؛ همچنین کوشیده است به تعیین وزن معیارها بپردازد: با استفاده از رویکرد ریاضیِ «فرایند تحلیل سلسله مراتبی»، روش تصمیمگیری گروهی و اولویتبندی روشهای معرفیشده.
https://journal.shiraz.ir/article_80651_d4437bc110c044b15c2899551c4e0bae.pdf
2017-11-22
117
142
درآمد پایدار
تصمیمگیری گروهی
AHP
شهرداری
علیرضا
معطوفی
1
گروه مدیریت، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان
LEAD_AUTHOR
آئینی، محمد (1389). تأمین مالی صنعت بهسازی و نوسازی شهری. سومین همایش مالیهی شهری، تهران.
1
احمدی، سیده زهرا و حسینی، اکرم (1386). بررسی مسائل و مشکلات مدیریت پارکینگها و تأثیر آن بر ترافیک شهر مشهد. شرکت پژوهشی فرهنگی اندیشهسازان پویای سعادت، مشهد.
2
اکبری، نعمتالله و توسلی، ناهید (1387). تحلیل تأثیر عوارض شهرداریها بر قیمت مسکن: مطالعه موردی شهر اصفهان (یک رهیافت اقتصادسنجی فضایی). فصلنامهی بررسیهای اقتصادی، 5 (1)، صص 47-64.
3
اصغرپور، محمدجواد (1385). تئوری تصمیمگیری چند معیاره (MCDM). چاپ چهارم، انتشارات دانشگاه تهران.
4
پژویان، جمشید و امین رشتی، نارسیس (1386). مالیاتهای سبز با تأکید بر مصرف بنزین. پژوهشنامهی اقتصادی، 7 (1)، صص 15- 44.
5
جمشیدزاده زیازی، ابراهیم (1380). مالیات بر دارایی، مهمترین منبع درآمد شهرداریهای جنوب آسیا. مجلهی شهرداریها، 3 (31)، صص 12-24.
6
خالقی رخنه، زهرا؛ عموری، مهدی و شریعتی ایوری، علیرضا (1388). امکانسنجی مکانیزاسیون مالیات بر درآمد املاک و حق واگذاری محل. دفتر مطالعات و تحقیقات مالیاتی، تهران.
7
دادجو، ر و ایمانیشامیر، ع (1393). راهکارهای نوین افزایش درآمدهای پایدار و کاهش هزینههای شهرداریها، نمونه مورد یکشهرداری بجنورد. کنفرانس ملی شهرسازی، مدیریت شهری و توسعهی پایدار، تهران.
8
رزازیان، محسن (1387). کارایی بخشی نظام تشخیص و وصول درآمد. چکیده همایش مالیهی شهرداریها «مشکلات و راهکارها»، انتشارات شهرداری تهران، معاونت مالی و اداری، تهران.
9
زمانی، احمد (1378). بررسی سیستم مالیات بر ثروت در ایران و برآورد ظرفیت مالیاتی برخی از اجزای آن. پژوهشها و سیاستهای اقتصادی، 11، صص 39-66.
10
زیاری، ک؛ مهدی، ع و مهدیان بهنمیری، م (1392). مطالعه و شناخت منابع مالی و ارائه راهکارهایی برای بهبود پایداری درآمد شهرداریها؛ موردپژوهش؛ شهرداری شهر مهاباد. دوفصلنامهی مدیریت شهری، 11 (31)، صص 107-124.
11
شرزهای، غ و ماجد، و (1390). تأمین مالی پایدار شهر، چگونگی تأمین مالی بهمنظور توسعه پایدار شهری. دوفصلنامهی مدیریت شهری، 9 (بهار و تابستان)، صص 299-315.
12
شکوه، ع (1388). مالیاتهای زیستمحیطی و معیارهایی برای استفاده از آنها. مجلهی بانک و اقتصاد، 100، صص 59-64.
13
صفری، عبدالحمید (1383). ساختار و ترکیب درآمدیشهرداریها درکلانشهرهای ایران. مجموعه مقالات همایش مسائل شهرسازی ایران، جلد دوم (مدیریت شهری)، انتشارات دانشکدهی هنر و معماری دانشگاه شیراز، شیراز.
14
علیآبادی، جواد و معصوم، جلال (1380). چالشهای مدیریت شهری در ایران. مجلهی شهرداریها، 3 (35)، صص 1-7.
15
معاونت قوانین مجلس شورای اسلامی (1396). طرح درآمد پایدار شهرداریهای کشور.
16
معزیمقدم، حسین (1381). شیوههای تأمین منابع درآمدی شهرداریها. معاونت برنامهریزی و توسعه، انتشارات سازمان شهرداریهای کشور، تهران.
17
فرجیملائی، ا و عظیمی، آ (1390). تحلیلی بر درآمدهای پایدار شهرداریها، نمونه موردی: شهر بوئینزهرا. فصلنامهی اقتصاد شهر، 12 (زمستان)، صص 59-72.
18
قربانی، م؛ فیروز زارع، ع (1387). مقدمهای بر ارزشگذاری محیطزیست. انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد.
19
نجفی، مهدی (1385). بررسی فرآیند تأمین مالی از طریق انتشار اوراق صکوک. پایاننامهی کارشناسی ارشد دانشکدهی معارف اسلامی و مدیریت دانشگاه امام صادق، تهران.
20
نصر اصفهانی، رضا؛ شهیدی، آمنه و مؤمنی، الهام (1390). مالیات بر املاک؛ منبع مناسب برای تأمین مالی بخش عمومی شهری در ایران. فصلنامهی مدیریت شهری، شمارهی بهار و تابستان، صص 183-201.
21
Donahue, J. (1989). The Privatization Decision: Public Ends, Private Means. New York: Basic Books.
22
Harris, M., & Raviv, A.)1988(. Corporate Governance: Voting Rights and Majority Rule. Journal of Financial Economics, 20, PP. 203–235.
23
Norregaard, J. (2013). Taxing Immovable Property Revenue Potential and Implementation Challenges. IMF Working Paper, No. WP/13/129.
24
Oates, W.E., & Schwab, R.M. (1997). The impact of urban land taxation: the Pittsburgh experience. National Tax Journal, 50, PP. 1–21.
25
O’ Sollivan, A. (2003). Urban Economic, 5thEd, Mc Graw-Hill Higher Education, New York.
26
Saaty, T.L. (1980). The analytic hierarchy process. New York: McGraw-Hill.
27
Slack, E. (2013). Property Tax Reforms in Developing Countries. Institute on Municipal Finance and Governance, University of Toronto, Presentation to Fourth IMF-Japan High-Level Tax Conference for Asian Countries, Tokyo, April 3.
28
Bohn, H. & Inman, R.P. (1996). Balanced budget rules and public deficixs: evidence from thx U.S. states. Carnegie-Rochester Conference Series on Public Policy, 45, December, PP. 13–76.
29